Save the best for last

Na een nacht in het krappe, maar knusse hotel in Toronto vertrokken wij om half 10 naar de plek waar wij op de bus zouden kunnen stappen. Deze bus stopte in een ronde 21 keer bij verschillende hoogtepunten in Toronto. Een volle ronde zou zo een twee uur in beslag nemen.

We wisten meteen een plekje bovenin de bus te bemachtigen, zodat we lekker in het zonnetje konden genieten van Toronto. Tijdens de tour was er een dame die ons van alles vertelde over de stad. Erg leuk om naar te luisteren en er worden dingen verteld die je niet leest in alle reisgidsen en boeken.

Toronto, the place where the trees stand in the water, is opgedeeld in een oostelijk en een westelijk deel. De Yonge Street is precies de grens tussen deze twee delen. We reden het eerste deel van de tour over deze straat, totdat we omkeerden om langs het kasteel van een welvarend man waren gereden. Tijdens de tour reden we door verschillende buurten en iedere buurt heeft zijn eigen karakteristieke kenmerken. Eén ding dat in alle buurten naar voren komt, is dat de gebouwen die ouder zijn dan 100 jaar op een soort van monumentenlijst geplaatst worden. Dit houdt in dat er van binnen van alles verbouwd mag worden, maar dat er aan de buitenzijde niks veranderd mag worden. Dit zorgt ervoor dat je in Toronto naast een enorme wolkenkrabber ook ineens een klein kerkje kan vinden.

Onze eerste stop was bij de CN Tower. Voluit de Canadian National Tower. Deze toren is de op een na hoogste vrijstaande toren van de wereld. We zijn hier met de lift omhoog gegaan, totdat we op ongeveer 350 meter hoogte waren. Hier hebben wij rondgelopen en genoten van een 360 graden uitzicht over de stad. Er was zelfs een gedeelte met een glazen vloer, zodat je recht naar beneden keek. Ik kan jullie verzekeren dat dat een knikkende knieën momentje was. Vic en ik hebben nog even getwijfeld om gezekerd over de top van de toren te lopen, maar uiteindelijk hebben we dit niet gedaan. De reden laat ik achterwege, maar het heeft iets te maken met zeven kleuren stront.

Toen we uit de toren kwamen hebben wij een tocht gemaakt door het Railway Museum. Vic en ik hebben hier zelfs een ritje gemaakt met een klein rijdend treintje. We konden ons de verbaasde gezichten van onze gemiddeld 16 jaar jongere medepassagiers enigszins begrijpen.

Hierna zijn we verder gegaan met de bus. Onderweg vertelde onze gids ons het een en ander over de architectuur. De gebouwen in Toronto zijn beïnvloed door verschillende stijlen uit Europese landen. Nu heb ik op de middelbare school niet goed opgelet tijdens culturele en kunstzinnige vorming, maar ik begin het toch steeds interessanter te vinden. De mix in Toronto bestaat vooral uit Engelse, Franse, Ierse en Duitse invloeden.

Helaas voelde Vic zich de hele dag al niet zo lekker en is hij met pap terug naar het hotel gegaan. Mam en ik zijn uitgestapt in het Financial District, waar je de echte wolkenkrabbers van de stad vindt. Deze zijn zo hoog dat je omvalt op het moment dat je er naast gaat staan en omhoog kijkt. In deze buurt vind je ook de gehaaste zakenmannen en vrouwen, luid toeterende taxi's en de enorme borden met allerlei namen van banken er op. Als laatst zijn we naar the City Hall gelopen waar ze vergelijkbare letters hebben staan als in Amsterdam. Nadat we de toerist uit hadden gehangen, zijn we ook terug gegaan naar het hotel.

's Avonds zijn we met pap en Vic nog een keer terug gegaan naar the City Hall om de letters te bekijken als het wat donkerder was. Aan het plein hebben we gegeten en zijn we op tijd terug gegaan naar het hotel om ook alvast te tassen in te pakken.

Morgen vliegen wij om 17.30 uur Canadese tijd terug. Dat is 23.30 uur Nederlandse tijd. Vanwege het ruim van te voren inchecken, het inleveren van de huurauto en het manoeuvreren tussen het Canadese verkeer door zullen we al op tijd vertrekken. Morgen gaan we lekker rustig ontbijten en de laatste dingetjes pakken. Best raar om te bedenken dat dit het laatste nachtje in Canada is, maar na tweeënhalve week is het ergens ook wel weer lekker.