Uit de hoogte

Vandaag was de tweede volle dag in Quebec City. Na gisteren een aardige wandeltocht gemaakt te hebben door de stad besloten we om vandaag met de bus mee te gaan. Deze bus rijdt langs alle hoogtepunten in de stad en heeft verschillende haltes waar je uit, maar natuurlijk ook weer in kan stappen.

Na een uitgebreid ontbijt stapten we de bus in. Deze rode bus is een dubbeldekker met een open dak. We besloten om twee uur te blijven zitten in de bus. Dit lijkt misschien een lange rit, maar eigenlijk was deze tour zo voorbij. Onderweg kwamen we een aantal plekken tegen waar we gisteren al waren geweest, maar we hebben ook heel veel plekken gezien waar we gisteren nog niet waren geweest.

Tijdens de rit kon je je oortjes inpluggen en een taal kiezen. Op deze manier had je een 'eigen gids' die je allerlei leuke weetjes vertelde over de stad. Zo zijn wij er vandaag achter gekomen dat Quebec vrij vertaald 'where the river narrows' betekent. Ook vertelde de vrouwenstem dat de Franse invloeden nog steeds een heel erg belangrijke rol spelen in de stad. Dit is terug te zien in de vlag van Quebec.

Ik vertel even iets meer over de vlaggen. Ik vertelde namelijk eerder dat een hoop dingen opvallen aan het Franstalige gedeelte van Canada en zo ook de vlaggen. In de stad Quebec is bijna nergens een Canadese vlag te vinden, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Ottawa. Wel hangt hier bijna overal een vlag van Quebec. Dit komt doordat de regering van Quebec bestaat uit een partij die het Franstalige deel af wilt scheiden van Canada. Dan kom ik ook nog even terug op het feit dat Fransen het vertikken om Engels te spreken. Volgens mij was mijn theorie zo gek nog niet.

We zijn dus officieel op vakantie in Canada, maar ik moet eerlijk zeggen dat het steeds meer lijkt alsof we eerst in Engeland op vakantie waren en nu in Frankrijk op vakantie zijn. De verschillen zijn gewoon heel erg groot. Waar we in het Engelstalige gedeelte continu vrolijk begroet werden, worden we hier in het Franstalige gedeelte veel norser en afstandelijker te woord gestaan.

Na de lunch zijn we nog gaan wandelen door de stad om de laatste bezienswaardigheden te bekijken. De rest van de middag hebben we lekker rustig aan gedaan.

's Avonds zijn we bovenin het hotel gaan eten op de 27e verdieping. Het was chique. Heel chique. Een kaart met allemaal gerechten waarvan ik geen idee had wat ze betekenden. Ik ben het inderdaad niet gewend om chique te eten. Dit is juist ook weer leuk, omdat ik me dus heb laten verrassen door iets te bestellen dat voor mij onbekend was. Ik heb echt heel lekker gegeten en het uitzicht was ook echt heel erg mooi. Ik ga van de foto's van het uitzicht nog een filmpje maken, dus die houden jullie tegoed.

Morgen gaan we door naar Saint-Michel-des-Saints; een klein dorpje tussen Quebec City en Montreal in. Hier blijven we een nachtje voordat we doorgaan naar Montreal. Voor nu: slaap lekker!